ISABEL ZENDAL

 Naceu en 1771 en Santa Mariña de Parada (Ordes, A Coruña). Foi enfermeira e nai solteira. Decidiu abandoar a súa terra natal para poñer rumbo ao Novo Mundo como parte da “Expedición Filantrópica de la Vacuna” .

En 1800, entrou  a traballar como Rectora dunha inclusa (horfanato) destinada ao coidado de nenos abandoados.

En 1803, Carlos IV, que perdera unha filla por culpa da viruela, ordeou que un “convoy” partira desde a Península para extender a vacina contra esta enfermidade por todos os territorios de ultramar. O resultado foi a “Real Expedición Filantrópica de la Vacuna”, que pude considerarse como a primeira misión humanitaria da historia.

Só había un problema… cómo trasladar a vacina? A resposta deuna o médico español Francisco Javier Balmis , ao frente desta aventura, e consistiu en trasportar o suero dentro de 22 nenos vivos. Para ser máis concretos, huérfanos de A  Coruña. Isabel foi a enfermeira encargada de coidalos ( un deles foi o seu propio fillo) e velar pola súa saúde. Está considerada coma a primeira enfermeira en misión internacional. Gracias a ela 250.000 persoas recibiron a vacina contra a viruela, contribuido á súa erradicación.