A purpurina xa se empregaba antiguamente. Estaba feita de partículas de mica (minerais MOSCOVITA e BIOTITA). Con esta brillantina rudimentaria decorábanse pinturas rupestres.
As mulleres hindúes tamén a utilizaban para decorar a súa pel en festas ou eventos especiais. Tamén na cultura grega e en Exipto, as mulleres usaban un tipo de purpurina procedente do plomo, pero era moi tóxica, podía producir a morte por envenenamento (SATURNISMO).
En 1934 Henry Ruschmann descubriu un proceso para moer o plástico e creou a brillantina que coñecemos hoxe. A brillantina actual está composta por plástico (PET), dióxido de titatio (é o que lle da o brillo), aluminio e óxido de ferro.
Sabías que…
Cando nos lavamos a purpurina do corpo e vai polo desagüe, transfórmase en basura plástica mariña coñecida como microplásticos, altamente dañinos para a vida dos océanos.
No hay comentarios:
Publicar un comentario